Before Sunset

Nou daar ga je dan met redelijk wat verwachtingen naar de bioscoop. De recensenten zijn unaniem: dit is een prachtige praatfilm. Ik heb niets tegen praatfilms, sterker nog, ik vind het een aangename afwisseling van de bijna gewoon geworden digitale filmdrukte. Alleen als de acteurs het gepraat niet geloofwaardig kunnen overbrengen ga je al snel de mist in... Al vanaf het begin maken ze het niet waar. Ligt het aan de acteurs of aan de karakters die ze moeten spelen? Ethan Hawke is de Amerikaanse schrijver die zijn vakantielief Julie Delpy opnieuw ontmoet. Ze hadden ooit afgesproken om elkaar na een romantische nacht weer terug te zien, maar dat was niet gelukt. Hun hele leven hebben ze met dat gemis geworsteld en nu kunnen ze eindelijk bijpraten. Maar Ethan's karakter is een echte Amerikaan, constant zuigende grapjes maken die onmiddelijk gevolgd worden door 'hey, I'm just kiddin' you'. Julie zou een wereldwijze milieu-activiste zijn, maar komt eerder over als een dom gansje. En je ziet de goede bedoelingen en je luistert naar de mooie gesprekken (zo af en toe wordt er nog wel iets grappigs of intelligents gezegd) maar: ze zijn niet echt! Juist in dit soort films is enige geloofwaardigheid een must. En na het zien van Tape, ook van dezelfde regisseur (Richard Linklater) weet ik dat Ethan Hawke veel en veel overtuigender kan spelen. Dus... I was not amused. Ook al vond ik Before Sunrise prachtig, deze opvolger haalt 't niet. Waardering: *½