Spider

In het Parool verschijnt altijd op zaterdag de Moviecenter top 10 met meest gehuurde video's. Nou kan ik nog wel een boekje schrijven over dat Moviecenter, die van mijn meest tot minst favoriete videotheek is gedegradeerd, maar dat komt later wel. En zowaar stond daar de film Spider van David Cronenberg in, die ik graag wilde zien. Hij heeft niet in de bioscopen gedraaid en als je de film ziet begrijp je ook wel waarom: hij is oer-en-oer traag. Cronenberg levert wisselende producten af, hij maakte mij al vroeg fan met het fantastische Scanners en het nog veel betere Videodrome. Even dacht ik intellectueel te zijn, toen ik de film Dead Ringers als favoriet in m'n top 10 had staan. Bij Crash was mijn adoratie opeens verdwenen, wat een selfindulgent intulectual crap. Maar bij Existenz was ik weer helemaal blij. Kortom, het gaat op en neer met mijn filmplezier bij meneer Cronenberg. Toch kijk ik al zijn films, want het mag gezegd worden, de man heeft fantasie. Spider is een klein verhaaltje, bevat een paar overduidelijke Lynch-motieven (persoonsverwisselingen) en wordt briljant door Ralph Fiennes neergezet. Hoewel... waarom vinden we acteurs die een mentale handicap verbeelden altijd meteen zo briljant? (Rain man, What's eating Gilbert Grape, Awakenings, Being There, etc.) **.