Death to Smoochie

Edward Norton is toch wel een acteur van formaat. Al snel bewees hij het nieuwe Hollywoodgezicht te kunnen zijn met films als American History X en Fight Club. Maar hij lijkt een beetje af te zakken (Red Dragon) of nee toch niet (25th hour) of ja toch wel (Death to Smoochie). Want wat is er leuk aan Edward als een veganistische wereldverbeteraar in een groot roze neushoornpak? Met zijn vrolijke liedjes maakt hij alle kindjes blij al blijkt de televisiewereld vol rotzakken te zitten. Hier is niets leuks aan. Ondanks de inzet van grapjassen als Danny de Vito, sterke vrouwen als Catherine Keener en Robin Williams met zijn nieuwe 'ik ben een maniak'-imago is dit een niemendalletje geworden, waar ik me nog steeds van afvraag: waarom? *