Spider-Man 2
 
Sam Raimi is een held. Toen hij nog op de filmschool zat ging hij met wat vrienden een horrorfilmpje maken, Within the Woods. Dat grapje groeide uit tot het legendarische Evil Dead. Die film was zo succesvol dat hij met veel plezier er nog twee delen achteraan kon maken en wereldberoemd werd. Daarna was hij wat minder doelbewust bezig. Hij maakte eerst Darkman, een tragische superheld. Maar dat was niet zo’n enorm succes. Zijn kunsten met de camera overtroffen vaak zijn onvermogen om acteurs te regisseren. Zo ook bij The Quick and the Dead met Sharon Stone. Daar kwam met A Simple Plan verandering in, een film met weinig trucs en veel menselijk verhaal. En toen was het tijd voor… Spider-Man. Nou vond ik het eerste deel een heel erg aangenaam werkje, maar dit deel overtreft de voorganger met flinke sprongen. Spidey is back en wel op alle vlakken! De trucages van de zesarmige Doc Ock zijn ongelooflijk, het verhaal is lekker uitgebreid, de muziek werkt steeds weer mee en Spider-Man zit helemaal in z’n element. Of liever: Sam Raimi zit helemaal in z’n element. Want met alles wat ie gedaan en geleerd heeft tot nu toe bereikt hij in deze film  zijn apotheose. Zien en genieten dus. Enige minpunten? Ach er zitten wat ‘foutjes’ in, maar dat is voor de azijnpissers weggelegd. Spider-Man is soms wel heel lenig en lijkt een beetje op Play-do. En de enige reden dat de film niet de volledige 4 sterren krijgt is dat het niet hyperorigineel is. Ergens hebben we het al eerder gezien, maar dan niet zo goed. Waardering: ***½