dinsdag, mei 25, 2004

Kill Bill Vol.2

Tsja, wat zullen we er eens van zeggen? Is dit zo’n film die nog lang in je hoofd blijft naspoken? Nee, het heeft niet meer gespookt nadien. Is dit zo’n film vol memorabele momenten? Los van de Superman-speech (die is werkelijk briljant Tarantino) valt er weinig te memoreren. Is dit zo’n film die van alles bijelkaar gejat heeft? Ja, maar dat deed Scorsese natuurlijk ook al, alleen beter. Nee, ik ben niet vol van Kill Bill. Alles wat erin gebeurde heb ik al eens gezien. Het verhaal is zo voorspelbaar als de titel, en los van een briljante wending aan het einde, stelt het niet zo veel voor. Het is geen slechte film hoor, zeker niet. Maar om nou wauwie wauwie joepie de poepie uit het raam te gaan hangen en Uma Thurman op m’n arm te tatoeëren… nee. Het is knap bijelkaar gejat en als je nog niet zoveel films hebt gezien, maakt het vast indruk. Don’t believe the hype. Waardering: **½