21 Grams

Deze film is afkomstig van de Spaanse regisseur van het wel aardige Amores Perros. Ik verwachtte er heel wat van, de film kreeg in de Britse Empire (leuk filmblad) een overenthousiaste vijf sterren. Wat voor meuk kijken ze verder dan, vraag ik me af. De film draait niet om de eenentwintig gram die je schijnbaar verliest als je doodgaat, maar om drie hoofdpersonen wiens levens elkaar op een bijzondere manier kruisen. Dat zagen we ook al in Amores Perros, waarop mijn grootste commentaar was dat de drie levens(verhalen) behalve een toevallige ontmoeting verder niets met elkaar te maken hadden. Het verhaal wordt op een puzzelachtige manier verteld, waarbij begin, midden en eind compleet doorelkaar zijn gehusseld. Niks mis met een originele vertelwijze, maar het voegt niets, maar dan ook niets toe aan het verhaal. Bij Memento heeft het 'anders vertellen' (namelijk achterstevoren) nog een duidelijke reden. Bij 21 Grams had je het verhaal ook gewoon kunnen vertellen. En dan had je een suffe film gehad. Dus: fotografie fantastisch, acteurs geweldig (Naomi Watts, Sean Penn en Benicio del Toro), verhaal SUF. **