Komkommertijd

In de zomer brengen de grote studios altijd de meest populaire films uit. Summer Blockbusters worden ze ook wel genoemd. Dat is dé manier om mensen de bioscoop in te krijgen terwijl het buiten heerlijk weer is. Slim, maar ook irritant. Want wie wil er op zo'n dag als vandaag nou naar de bioscoop?

HetFilmt houdt zomervakantie en wel tot 1 september. Ik wens u ook veel zomerplezier!

Spider-Man 2
 
Sam Raimi is een held. Toen hij nog op de filmschool zat ging hij met wat vrienden een horrorfilmpje maken, Within the Woods. Dat grapje groeide uit tot het legendarische Evil Dead. Die film was zo succesvol dat hij met veel plezier er nog twee delen achteraan kon maken en wereldberoemd werd. Daarna was hij wat minder doelbewust bezig. Hij maakte eerst Darkman, een tragische superheld. Maar dat was niet zo’n enorm succes. Zijn kunsten met de camera overtroffen vaak zijn onvermogen om acteurs te regisseren. Zo ook bij The Quick and the Dead met Sharon Stone. Daar kwam met A Simple Plan verandering in, een film met weinig trucs en veel menselijk verhaal. En toen was het tijd voor… Spider-Man. Nou vond ik het eerste deel een heel erg aangenaam werkje, maar dit deel overtreft de voorganger met flinke sprongen. Spidey is back en wel op alle vlakken! De trucages van de zesarmige Doc Ock zijn ongelooflijk, het verhaal is lekker uitgebreid, de muziek werkt steeds weer mee en Spider-Man zit helemaal in z’n element. Of liever: Sam Raimi zit helemaal in z’n element. Want met alles wat ie gedaan en geleerd heeft tot nu toe bereikt hij in deze film  zijn apotheose. Zien en genieten dus. Enige minpunten? Ach er zitten wat ‘foutjes’ in, maar dat is voor de azijnpissers weggelegd. Spider-Man is soms wel heel lenig en lijkt een beetje op Play-do. En de enige reden dat de film niet de volledige 4 sterren krijgt is dat het niet hyperorigineel is. Ergens hebben we het al eerder gezien, maar dan niet zo goed. Waardering: ***½

Vanavond op TV: Yamakasi

De volledige titel van deze film luidt les samouraï des temps modernes, een Frans/Spaanse productie waar Luc Besson (Leon, The Fifth Element) achter zit. Een lekker spannende achteroverhangen-en-kijken-maar film met uiterst originele elementen. De Yamakasi zijn een groep jongeren uit de Marseillse achterbuurten die het beklimmen van gebouwen tot een ware kunst hebben verheven. En hoe ze dat doen is werkelijk niet te geloven, zonder hulpmiddelen springen ze overal op-en-af en zijn ze in achtervolgingen iedereen de baas. Daardoorheen nog een aardig verhaaltje verweven met een gevecht tussen arm & rijk, waardoor het geheel anders is dan je van Franse Film verwacht (liefdesdrama’s, lange stiltes en veelbetekenende blikken). Vannacht op RTL5 start het om 00:00. Waardering: ***

Welcome to the Jungle

De originele titel van deze actiefilm is The Rundown, maar dat klinkt waarschijnlijk niet spannend genoeg voor ons taalarme Europeanen. En zeker als het gaat om een film met The Rock en Sean William Scott (aka Stiffler uit American Pie) moet je wel lekker plat blijven. Toch heeft deze film, waarvan de hoes doet denken aan een Vier Vuisten op Safari-achtig avontuur, net iets meer diepgang. En dat levert een vreemde combinatie op van een Indiana Jones-achtig avontuur met een oude Azteken-schat, een stukje maatschappijkritisch met de mensonterende toestanden in de goudmijnen, een actie-element met de held die goed kan vechten maar niet wil schieten en hele heftige camerabewegingen die weer in een epische actiefilm thuishoren. Die combinatie is prima te pruimen, met veel knokken en schieten. Prima vermaak voor een doordeweeks avondje. Nu in de videotheek. Waardering: **½

Vanavond op TV: Jean de Florette

Het is zomer en bij zomer denk ik aan die knetterdroge hitte in zuid-Frankrijk. Het hypnotiserende getsjirp van de cicades en uitzicht op geelgedroogde weides. De zon schijnt zo hard dat een waterdruppel voor je ogen in het niets oplost. Het wordt tijd om uit te rusten in de schaduw. U merkt het al, ik dwaal af. Maar dat is dan ook de schuld van onze Nederlandse zomer, die dit jaar nog niet echt wil doorbreken. Als u toch even wilt genieten van de bloedhitte, schakel dan in op deze prachtige film van Claude Berri. Het is een verfilming van het boek van Marcel Pagnol, waarin Gerard Depardieu in vooroorlogs Frankrijk met zijn gezin naar het zuiden afreist om een boerderij te starten. Jaloerse bloemenkwekers ‘Le Papet’ (ab-so-luut schitterende rol van Yves Montand) en zijn oerdomme zoon Ugolin zien een en al gevaar in deze ‘indringers’ en maken hen het leven lastig. Heel erg lastig en dit ontaardt in een vreselijk drama. Laat u onderdompelen in de hitte en geniet van dit kleine meesterwerkje. Zeker omdat u daarna mag beginnen aan de vervolgfilm: Manon des Sources. Dit is het tweede deel waarin de dochter van Gerard Depardieu terugkeert in de vorm van niemand minder dan Emanuelle Béart, die driekwart van de film in haar nakie door de Franse weides loopt. Wat willen we nog meer? Een warme zomer misschien… Waardering Jean de Florette: ***½, Manon des Sources: ***. .

Donderdagavond op Canvas, 23:25. Vrijdagavond Manon des Sources, 23.05.

Grimm

Alex van Warmerdam is toch meer een toneelman dan een filmregisseur. Lang geleden was ik heel aangenaam verrast door Abel (1986), een Nederlands film die ’s een keer echt anders was. Gestyleerd, humoristisch en origineel. Toen volgde vele jaren later De Noordelingen (1992) en had de stylering de overhand gekregen. Zelfs het bos was een keurig ingericht decor. Dat benauwde en kwam de film niet ten goede. Daarnaast is zijn cameravoering zo hard en statisch dat het uitmondt in een Calvinistisch bolwerk waar je Nederlandsche hartje niet sneller van kan gaan kloppen. Toen heb ik de verdere films uit z'n oeuvre maar overgeslagen. Over Grimm had ik hier en daar goede verhalen gehoord, dus ik besloot ‘m mee te nemen. De voorkant (door Alex als altijd zelf geschilderd) deed me wel heel erg aan De Noorderlingen denken, maar goed. De film begint goed, met vaart, humor en verve en eens een keertje niet van dat overgestyleerde. Maar eenmaal in Spanje aangekomen verdwijnt de speelse absurdistische kant van de film om te worden overschaduwd door een heen-en-weer getouwtrek tussen de hoofdpersonen. Leuk voor op ’t toneel, maar weinig verheffend voor de cinema. En dan zitten we een dikke drie kwartier naar een persoonlijk vakantierelaas te kijken waar zelfs gruwelijke elementen als het wegsnijden van een lever (mild of nier?) geen enkele indruk meer maakt. Waardering: **

Harry Potter and the Prisoner of Azkaban

Zoals ik al eerder vermeldde heeft de regisseur van Y tu Mama Tambien de nieuwste Harry Potter gemaakt. Wat die twee films met elkaar te maken hebben, ontgaat mij compleet. Om nou de stap te maken van een realistische tiener-roadmovie naar een tovenaarsschoolfilm is een erg onwaarschijnlijk. En dat die film dan ook nog eens onwaarschijnlijk goed wordt, is nog onwaarschijnlijker. Nou had ik gelukkig deze keer het boek eens niet gelezen en kon ik ongestoord van het dunne plot genieten. Dat is standaard bij de Harry Potters: dun plot, dik boek. In een film valt de dikte van het boek weg en blijft er niet altijd even veel over om van te genieten. Maar Curacon is een filmkunstenaar en schildert het filmdoek vol met fantastische beelden. Onwaarschijnlijk mooi camerawerk in combinatie met kunstige trucages zorgen voor een visueel feestje. En Harry Potter… ach, die is met z’n hogere leeftijd ook al steeds beter te pruimen. Waardering: ***

Het lijstje

Nog zoveel te doen, nog zoveel te zien. Hoog op het lijstje 'zien' staan inmiddels: The Ladykillers: de nieuwe van Joel en Ehtan Coen, Spiderman 2: weer geregisseerd door horrorheld Sam Raimi, Charade: een oudje uit '63 met Cary Grant en Audrey Hepburn die een plek in de imdb.com top 250 heeft, Harry Potter: omdat ie zulke onverwacht goeie recensies krijgt en van de Spaanse regisseur van het mooie Y tu Mama Tambien is en The Cooler: omdat een ingewikkelde heist altijd leuk kan zijn. Pfoei, nou maar hopen dat het blijft regenen om zonder schuldgevoel in de bios te kunnen duiken.